Percubaan saintifik pertama yang serius untuk mewujudkan realiti monogenesis ialah dari Alfredo Trombetti, dalam bukunya L'unità d'origine del linguaggio, diterbitkan pada tahun 1905.[5]:263[6] Trombetti menganggarkan bahawa nenek moyang umum bahasa sedia ada telah dituturkan antara 100,000 dan 200,000 tahun dahulu.[7]:315

Monogenesis telah ditolak oleh ramai ahli bahasa pada akhir abad ke-19 dan awal abad ke-20, apabila doktrin poligenesis kaum manusia dan bahasa mereka dipopularkan secara meluas.[8]:190

Penyokong monogenesis yang paling terkenal di Amerika pada pertengahan abad ke-20 ialah Morris Swadesh.[5]:215 Beliau mempelopori dua kaedah penting untuk menyiasat hubungan yang mendalam antara bahasa melalui leksikostatistik dan glotokronologi .

Pada separuh kedua abad ke-20, Joseph Greenberg menghasilkan satu siri klasifikasi berskala besar bahasa dunia. Hal ini pada ketika itu serta pada masa kini dipertikai tetapi dibincangkan secara meluas. Walaupun Greenberg tidak menghasilkan hujah yang jelas untuk monogenesis, semua kerja pengelasannya menjurus ke arah tujuan ini. Seperti yang beliau nyatakan:[9]:337"Matlamat utama ialah klasifikasi menyeluruh tentang kemungkinan besar keluarga bahasa tunggal."

Penyokong monogenesis linguistik dari Amerika Syarikat yang terkenal termasuklah Merritt Ruhlen, John Bengtson, dan Harold Fleming.